آبلوموف

دیروز که گذشت برای من تداعی کننده ی چند مناسبت بود. اولین سالگرد !!! ... ( از این سه نقطه خودش و خودم و چندتایی دیگر خبر دارند، پس مسکوت می ماند .) اولین سالگرد بازگشت مجددم به پایتخت دود زده و شروع به کار. اولین سالگرد حیات بدون تلویزیون و یافتن آرامشی رویایی فارغ از شنیدن دروغ های بیست وچهار ساعته .

  اولین هایی که گاه برای شان جان کندم که نباشند وتعدادی که جان دادم تا برقرار شوند. و در این روزهای پیش رو سعی دارم تعداد دیگری از آنهایی را که آرامش ام بر هم می زنند دور بریزم .  یک خانه تکانی مجدد. برای اسباب کهنه و فرسوده جایی نیست . و همچنین برای افکار کهنه . هرچند دیر اما باید رخت و لباس دل و جان نو کرد ...

عکس از : رحیم فلاحتی