آبلوموف

ای بابا... جزء از کل من دست اون دوستمه که باهام قهره. یادم انداختین الان/:

این همون پستچی نیست که قرار بود از دو سه پست قبلتر برسه؟ :))

چرا من عیال ندارم؟؟؟

به به.

یکی از بهترین حس ها است.

ای خوش به حالت.

من واقعا دوست دارم وقتی پستچی برام چیزی میاره!

البته اکثرا خودم سفارش میدم ولی ذوق دیدن عمو پستچی :دی که همیشه لبخند میزنه و دیگه اسمم میدونه ، بازم برام قشنگه...

یه کاری هم که میکنم اینه برای دوستام برای تولدشون کادوشونو پست میکنم دم خونه شون!! خودم بیشتر خوشحال میشم از اینکار...چون اونا خیلی ذوق میکنن :)))

حالا کتاب دوست هم بود حله:)

ممنونم از دعای خیرتون. الهی آمین:))

خوش به سعادتتون :)))

دلم آب شد

سلام.

مبارک باشه.

ماشالله عیال خوش ذوق!😊

اگر هدفتون اشاعه کتاب‌خوانی هم بوده باشه در کنارش فرهنگ عیال‌واری، تشویق به ازدواج و ... رو هم داشت:/

به به!! چه عالی! با این کتابها لااقل چند ماه آدم ساخته می شه.

هنوز هم کتابهای کاغذی با همه ی گرونی شون، لطف خاص خودشون رو دارند و لااقل برای من، کتابهای مجازی نمی تونند جایگزین شون بشوند. 

راستی! اگر فرهنگ عیال واری و ازدواج این شکلی باشد؛ خیلی هم عالی ست. ترکیبی زیبا از عشق و آگاهی.

زنده باشید و تندرست و سربلند زندگی به کامتان باد. 

اتفاقا فکر خوبیه!! جای یه همچین کتابی بین ادبیات معاصر ایرانی خالیه.

:)