امروز بعد از کلی مطالعه ی کتاب های بالاتر از دیپلم که نصف بیشترشان را هم نفهمیدم و یا اگر چیزی هم متوجه شدم الان که پای این ماسماسک نشسته ام فراموشم شده، رفتم سراغ کتاب "آقای پسر " . کتاب فارسی " بخوانیم " چهارم دبستان . از ابتدا تا انتها ورقی زدم و سعی کردم کمی سر کودک درون را شیره بمالم . اما کتاب ها راچنان تغییر داده اند که نشانی از دوران کودکی ما در آن ها باقی نمانده . اما این شعر و تصویر سازی زیبا نظرم را جلب کرد : در چشم های مادر صد دشت آفتابی صد کوهسار پر برف صد آسمان آبی در چشم های مادر خوبی و مهربانی در چشم های مادر آواز باد و باران شادابی هَزاران گلزار در بهاران در چشم های مادر امید و شادمانی «  محمود کیانوش »