نمی دانم چند هزار سال از قدمت زمین می گذرد، اما همچنان آرام و رام در مداری پیرامون خورشید و خود می گردد، گاه عصبی و غمگین و گاه مهربان و انگار در چرخش بی وقفه ی خود به این می اندیشد : « چه درد عظیم و دشواری است انسان را بر روی شانه های خود تحمل کردن ! » + کارتون ببینیم.