آبلوموف

حکومت و نظامیان یک طرف، مردم فهمیده و فرهیخته یک طرف دیگر.

عنوان همیشه این است، اما هیچ گاه واقعیت ندارد.

احتمالا حق با فرمانده است.

و برای احتمال من گلویم را نمیرنجانم. 

اکثرا همین نظر من را دارند. مگر برای کم نیاوردن، رویشان نمی‌شود بگویند. اعتراض شده است ارزش.

برای من ارزش نیست.

از نظر شیوه رو روایت، ظریف و بسیار پرمغز. اینکه یک سرباز، ماشین نیست، خودش می‌تواند قضاوت کند. خودش می‌تواند طغیان کند.

کنجکاو شدم، آبلوموف رو شروع کردم :))

چه پارادوکس غم‌انگیزی که همون سربازها توی یه لباس دیگه روی هم‌وطن خودشون ماشه چکوندن و این سرباز کنار همون مردم شعار زنده باد مرده باد سر داده

چند روز پیش تصویرهایی دیدم از سربازهای ضدشورش لبنان!... اونی که اشک توی چشمم موج برداشته بود... اونیکه دختری رو پشت سرش پنهان کرده بود... اونهایی که رحم دارند... اونهایی که انسانیت و هموطن بودن رو از یاد نبردند... که حواسشون هست چیزهای باارزش تری از دستورهای نظامی هم هست...