« به محض اینکه رازی میان دو عاشق به وجود آید، به محض اینکه یکی فکرش را از دیگری پنهان کند، جذابیت عشق از میان می رود و سعادت ویران می شود . خشم، بی انصافی، حتی شیطنت، قابل گذشتند؛ اما پنهان کاری عنصری بیگانه وارد عشق می کند که ماهیت آن را تغییر می دهد و پلاسیده اش می کند . .... دوست داشتن زمانی که دیگر دوستتان ندارند بدبختی بزرگی است ؛ اما از آن بدتر این است که وقتی شما دیگر احساس عشقی نمی کنید با عشقی شور انگیز دوستتان داشته باشند . »   + برگرفته از رمان "آدلف"، بنژامن کنستان، مینو مشیری ، ثالث،چاپ سوم 1391