به زبان مادری ام ، ترک و مام وطن ، پارسحرف می دهم و کلمه می ستانم از دریای سیاه و آناتولیتا کوه های بلند و سر به فلک ساییده تا هندوکش و پامیر کلمات من واژه های دوست داشتنی ام همچون قطرات جاری در شریانم گرمند و حیات بخش و چه وسعت و کرانه ای دارند !در پرکشیدن های متوالی ام در ستیغ همیشه استوار دماوند خواهم غنود و این بسیط چشم نواز را به نماز می ایستم !ای کمانگیر اسطوره ای تو چنان بزرگی که خاموشی ات را در این دیار کسی باور ندارد !