آبلوموف

و نوکرش زاخار

زهی خیال باطل

+ ۱۳۹۶/۶/۱۶ | ۱۰:۰۶ | رحیم فلاحتی

آنقدر اعتیادم شدید است

که اگر هزاربار

مرا

روانه ی کمپ ترک اعتیاد کنند

ساعتی بعد از آن به اصطلاح رهایی

باز به سوی تو برمی گردم

عشقم!

من توان آن ندارم که 

چون دیگران

حساب روزهای رفته را داشته باشم. 

مرگ من پیش از ان است که بگویم :

یک سال و دو ماه و سه روز و چهار ساعت است که پاکم.

خدا این پاکی از عشق تو را 

هرگز به من برنگرداند!

باخیالی آسوده زانو بزن!

+ ۱۳۹۶/۶/۴ | ۱۹:۵۵ | رحیم فلاحتی

  نمی دونم چند روز گذشت. اما سخت گذشت. توی این سوراخی که هستم خیلی فکر کردم. موضوع انگار لاینحل بود برای من. این سوال مثل مته روی مخم بود که چرا عده ای شلوار های جینی تن می کنند که قسمت بزرگی از زانوی اون پاره ست؟  

  باید بگم تشنگی و گرسنگی ممتد انسان را به حالتی خلسه گونه می کشونه و من تو یکی از این روزها به این کشف بزرگ دست پیدا کردم که این پارگی نقیصه نیست بلکه راه حلی ست برای جلوگیری از. " زانو انداختن " شلوارها در اثر سجده های طولانی !!! 

فتبارک الله! 

آبلوموف
آبلوموف
« صدای همهمه می آید
و من مخاطب تنهای بادهای جهانم »

سهراب سپهری


« دانایان ناموختگانند
آموختگان، ندانند »

لائو دزو
آرشیو