آبلوموف

  اولین تماس که برقرار شد، زنبورهای عسلی که در شعاع پنج کیلومتری پرواز می کردند، در هوا سرگردان ماندند. آن هایی که شهدهای تازه پیدا کرده بودند و سعی می کردند برای زنبورهای دیگر علامت بفرستند و جای شهدها را بگویند، نتوانستند. فرکانس ارسالی شان، با فرکانس دریافتی گوشی موبایل یکی بود. بنابراین زنبورهای دیگر، از آن ها بی خبر ماندند. خود آن ها هم راه را گم کرده و لا به لای دره ها آواره شدند و آن قدر این ور و آن ور رفتند تا این که خستگی از پا در آوردشان. به زمین افتادند و دیگر نتوانستند پرواز کنند. نمی توانستند به کندو برگردند ...

* نقل از رمان : همسفران،محمد رضا بایرامی،چاپ سوم 1391 ، کتاب نیستان