دو رباعی از هاتف
+
۱۳۹۴/۳/۹ | ۰۱:۴۶ | رحیم فلاحتی
یک لحظه کسی که با تو دمساز آید
یا با تو دمی همـــدم و همراز آید
از کوی تو گر سوی بهشتش خوانند
هـــــــــــرگز نرود و گـــر رود باز آید
* * *
گر فــــــاش شود عیوب پنهـــانی ما
ای وای به خجلت و پریشــــانی ما
ما غره به دین داری و شاد از اسلام
گــــــبران متنفر از مسلمــــــــانی ما
دیوان هاتف اصفهانی ـ چاپ مروی 1369
پاسخ
هرگز نرود وگر رود باز آید « تکرار تا بی نهایت! »
۱۰ خرداد ۹۴
ممنونم که زدید توی خال :)