آبلوموف

تو را یک سخن بگویم : این مردمان به نفاق خوش دل می شوند ، و به راستی غمگین می شوند . او را گفتم « تو مرد بزرگی ، و در این عصر یگانه ای » خوش دل شد و دست من گرفت و گفت « مشتاق تو بودم و مقصر بودم ! » و پارسال با او راستی گفتم ، خصم من شد و دشمن شد ، عجیب نیست این ؟! با مردمان به نفاق باید زیست ، تا در میان ایشان با خوشی باشی ، همین که راستی آغاز کردی به کوه و بیابان بُرون می باید رفت که میان خلق راه نیست .                                                                                                                                                                                            « شمس تبریزی »