میل داشتم صدایم را هماهنگ کنم با صدای تو ، در آوازی پر توان که می توانست ما را از زمین جدا کند . میل داشتم قلبت را هماهنگ کنم با قلب خودم در آهنگی دیوانه وار که می توانست عقل ما را برباید . میل داشتم تهیگاه هایت را هماهنگ کنم با تهیگاه های خودم در رقصی وحشیانه که می توانست ما را برای همیشه به هم پیوند دهد . میل داشتم تشنج خود را هماهنگ کنم با تشنج تو  در لرزشی طولانی که می توانست تن های ما را با هم در آمیزد . میل داشتم شهوت خود را هماهنگ کنم با شهوت تو در خوابی شیرین که می توانست ما را پیجیده به هم ، در بر گیرد . میل داشتم با تو فراموش کنم آن چه را که چشمان آدمی هرگز نمی بایست ببیند . شعر از : لئون بوبی ین ( فرانسوی ) 1944 نقل از کتاب " کلام را برای شاعران بگذارید " گزیده ای از آثار شاعران معاصر فرانسه ، ترجمه ی قاسم صنعوی ، نشر گل آذین 1384