هوا عالی ست . آسمان صاف و آبی آبی آبی آبی .و خورشید در این ظهر پاییزی قدرت نمایی می‌کند. روی پل قدیم غازیان که چند سالی ست از گردونه ی تردد وسایل نقیله خارج شده نشسته ام . آسمان عاری از غبار اجازه می دهد تا دور دست ها را نظاره کنم .کوه ها ... امان از کوه های اطراف که خیال شأن مرا با خود می برد .

و شعری را به یاد می آورم:

در روزهای خلوت دلگیر برفی

نام مرا

بر شیشه ی سرد زمستان

با آه ه ه

بنویس .