گفتم : آرزوی مرگ دارم. فکر می کنم فقط در این صورت به آرامش می رسم. خسته شده ام و توان ادامه ندارم.

گفت : اول فکر پس انداز باش و بعد بمیر ! چون دلم نمی خواد یک قرون برای کفن و دفنت خرج کنم . یعنی ندارم که خرج کنم . دست کم چهل پنجاه میلیون می خواد.

  « از این حرفش ناراحت نشدم. اتفاقن برعکس، فهمیدم خیلی خاطرم رو می خواد چون با رقمی که گفت اگر پول داشت مراسم خوبی برام می گرفت! ... »