آبلوموف

فکر کردن به فرصتهایی که از دست دادیم، بعضی وقتها آدم رو روانی می کنه. من دارم اینو تجربه می کنم...

پاسخ:
یعنی با این روپوش بی آستین ها میان می برن مون ؟!
:)

مثل اینکه کودک درون, داغون و خراب بشینه توی فضای بسته ی درون ذهن و تا میتونه سیگار دود کنه تا دیگه اصلا چشم چشمو نبینه. و توی این مدت, بدترین فکرهای عالم از ذهن کوچولوش عبور کنه. پشتشو بهت کرده باشه که هیچ جوره نفهمی چه مرگشه... قهره قهر باشه...
اوووف, فکر کنم فقط بغل بخواد. یه کمی لوس شده. میشه به حرفش گوش کرد. و بعد فکر کرد که خب گذشته که گذشته؛ حالا چکار کنیم؟؟

پاسخ:
انشاءالله الوعده وفا !
بهار نم نمک از راه می رسد !

حرمان حرمان حرمان

پاسخ:
درمان درمان درمان !

برای همه مون گذشت زمان دودزاست.

پاسخ:
ما که افتادیم تو سراشیبی و دود از لنت ترمزهامون هم بلند شده :)